Беражыце зямлю! Гэта наша багацце, гэта скарб нашых продкаў, святыня дзядоў. За яе ў вайну, дзе грымоты, пракляцце, чалавек ваяваў, праліваў сваю кроў.
Чысціню і блакіт рэк, азёраў шануйце,
Не давайце пажухнуць квяцістым лугам.
Ад нядбайства і здзеку зямлю ўратуйце,
Абы-дзе не раскідвайце сметнікі, хлам.
Каб пакінуць нашчадкам прастор сінявокі,
Дзе раскацістай хваляю нівы шумяць,
Раскалыхваюць рыбы чароты, затокі,
І празрыста-гаюча крынічкі бруяць.
Сонца росы буйныя цалуе ўранку,
Не дымяць больш з тарфянікаў горка дымы.
І дзятлы ў бары адбіваюць марзянку,
Чуйна ў храмах звіняць медзяныя званы.
Нам у радасць заўсёды надзённая праца,
Хараство кветак белых і белых буслоў.
Божа! Край барані і не дай узарвацца
Смертаноснай атруце – Чарнобылю зноў!
Беражыце зямлю, прыгажосць мовы роднай,
Не давайце заціхнуць, змаўчаць салаўю.
Беларусі душа жыве ў вёсках свабоднай.
Ненатомных людзей, свой куточак люблю.