ЛЕЦЕЙКА, БЫВАЙ!
Адлятае лета з родных берагоў, За нязнаным светам будзе сніць сяброў. Лецейка-вясёлка, жураўліны клін, Залатое пёрка нам на шчасце скінь! Сумны вырай у далёкі край Гоніць восень, лецейка, бывай! Будзеш сэрцу сніцца сцежачкай лясной, Спелаю сунічкай, спеўнай цішынёй. Не забудзем ласкі зорнага святла, Красачкі купальскай, што ў бары цвіла. Сумны вырай у […]
Продолжить чтение