Беражыце сябе
Узнёс д’ябал Ісуса на дах храма і пачаў спакушаць словамі са Свяшчэннага Пісання: «Калі Ты Сын Божы, кінься ўніз, бо напісана, што накажа пра Цябе Анёлам Сваім, і на руках панясуць Цябе, каб не спатыкнуўся Ты аб камень нагою Тваёю». І адказаў Ісус: » А напісана яшчэ: не спакушай Госпада Бога твайго».
Кожны з нас не раз быў на валасок ад смерці. Вось і я ў дзяцінстве ледзь не зваліўся з маста з возам сена і канём, у сталым узросце двойчы мог апынуцца пад коламі аўтамабіля, а пад старасць ледзьве не сарваўся галавой уніз з лесвіцы. Уратаваў Бог. Але і нам самім трэба думаць аб сабе, берагчы сябе. Тады і Гасподзь дапаможа. «Беражонага і Бог беражэ» — кажуць у народзе.
Краявід з адзінаю казою
У васьмідзесятыя жонка разам з іншымі работнікамі адукацыі паехала на экскурсію «По золотому кольцу Москвы». Вярнуўшыся, яна падзялілася сваімі ўражаннямі.
Запусценне, як перад нейкім канцом. Праязджаеш праз вёску — нідзе ні плота, ні градкі, усё парасло бур’яном. Ні каровы, ні нават курыцы… І толькі ля Тулы ўбачыла адну казу, прывязаную да коліка. І ўсюды шмат, шмат п’яных. А калі вярталіся назад, пераехалі беларускую мяжу — зусім іншая карціна. Адразу пацяплела на душы. Радзіма!
Паганскі — не значыць паганы
Адзін мясцовы краязнаўца звярнуў увагу на тое, што ў маіх артыкулах сустракаюцца тэрміны «паганскі», «паганства», што, на яго погляд , некарэктна. Спатрэбілася тлумачэнне.
У старажытнасці, калі ў гарады ўжо прыйшло хрысціянства, большая частка народа яшчэ мела ранейшыя — язычаскія, шматбожныя вераванні, абрады, святы. Іх у Еўроре называлі паганскімі (ад лацінскага paganus — сялянскі, вясковы, просты). Паганства — гэта тое ж, што і язычніцтва.
А хрысціянскія святары, каб прынізіць веру нашых продкаў, сталі выкарыстоўваць слова «паганы» як сінонім словаў «дрэнны», «благі», «кепскі».
Трыумф стаматалогіі
Доктарка-стаматолаг лячыла майго бацьку шмат гадоў. Калі ж яму выдаліла апошні зуб, то з палёгкаю сказала:
— Ну, вось і разлічылася з вамі. Цяпер я вам болей нічога не павінна.
Знайшлі чым ганарыцца
Гэтыя настаўніцы, што нарадзіліся ў вёсках Чэрвеньшчыны і там жа атрымалі пачатковую адукацыю, з пыхай, з гонарам заяўляюць, што зусім не ведаюць беларускай мовы. Дык няўжо беларуская вёсачка чым больш глухая, тым бліжэйшая яна да Масквы!?
Каб выхаваць манкуртаў
Выпадкова патрапіла мне ў рукі кніжка — метадычная распрацоўка па музыцы і спевах для настаўнікаў нашых агульнаадукацыйных школ. Выдадзеная ў Мінску, у дваццаць першым стагоддзі, вядома ж на расейскай мове. Але што мяне найбольш уразіла — нават тэксты беларускіх народных песняў у ёй пададзены ў перакладзе на расейскую мову… Манкурты хочуць выхоўваць манкуртаў — людзей без роду і племені, іванаў, якія не памятаюць радства.
Фінансавая мара
У кожнага ёсць нейкая фінансававая мара. Адзін хацеў бы стаць міліянерам, даляравым, а не рублёвым. Другі — атрымліваць зарплату гэтакую, як яго начальнік. Ёсць мара і ў мяне: каб павышэнне пенсіі паспявала за ростам коштаў.
Ні то, ні сё
Тутэйшы, які не размаўляе па-беларуску — ужо не беларус. Але і расейцам ён ніколі не стане . Гэтак і будзе — «ні то, ні сё». Пра такіх у народзе казалі: і ад варон адстала, і да паваў не прыстала.
Цень
У маладосці чалавек перамяшчаецца так шпарка, што свой уласны цень абганяе. А пад старасць … Адстае ад ценю, адстае.
Пачуў ад Святланы Сурганавай
Па берагу мора ідуць двое — чалавек і Бог. На мокрым пяску застаюцца сляды.
— Божа! Чаму калі мне добра, Ты ідзеш побач са мною, а калі мне кепска, Ты пакідаеш мяне, і бачу я тады толькі адзін след? — пытаецца чалавек.
— Які ж ты нездагадлівы! — кажа Бог. — Калі табе бывае кепска, Я нясу цябе на Сваіх руках.
Толькі дзве
Прадстаўляючы на тэлеканале «Ностальгия» савецкія песні аб прафесіях, тэлевядоўца Дзімітрый Быкаў зазначыў:
— Было гэтулькі выдатных прафесіяў. А засталося толькі дзве — багатыя і бедныя.
