Ён вершы піша для душы

Знаёмцеся, гэта жыхар вёскі Станева Валевачоўскага сельсавета Алег Рыгоравіч Латушка. Як атрымоўваецца ў яго так складна нанізаць словы на нітачку верша, ён не ведае і сам. Проста іншы раз находзіць натхненне. І, калі пад рукой аказваецца сшытак і аловак, на паперы нараджаецца верш. – Асабліва добра вершы пішуцца ноччу, калі часам не спіцца, – заўважае […]

Продолжить чтение

У шэпце хвой — мелодыя жыцця

Ці не ў кожнага з нас ёсць запаветны куточак прыроды, дзе хораша і лёгка дыхаецца і думаецца, дзе адпачывае ад клопатаў-трывог душа. Мясціны, куды хочацца вяртацца зноў і зноў. Для дырэктара Чэрвеньскага лясгаса Андрэя Галкоўскага гэта – два лясы ў Хутарскім лясніцтве. Высаджаныя пры яго непасрэдным удзеле ў бытнасць тут майстрам лесу кволыя хвойкі сёння […]

Продолжить чтение

Руслан и Алёна: под шум колёс

Две девочки, два мальчика, две квартиры и одна любовь. …Девятилетняя Женя при активной поддержке двухлетней Алисы гоняет по квартире коляску с восьмимесячным Кирюшей. Кирюша в коляске счастлив: улыбается во весть свой однозубый рот. Маленькие, но шустрые колёсики накручивают несколько километров за вечер, но никому не мешает этот шум. В выходной они все поедут в деревню, […]

Продолжить чтение

Камандзіроўка на поўдзень

Жыхар Чэрвеня Сяргей Галаўко больш за год правёў у  Антарктыдзе. Ведаеце адказ на загадку: “Чаму белыя мядзведзі не ядуць пінгвінаў?”. Правільна! Таму што першыя жывуць на Паўночным полюсе, а другія – на Паўднёвым. Жыхар Чэрвеня Сяргей Аляксандравіч Галаўко меў унікальную магчымасць пераканацца ў гэтым на ўласныя вочы. Напрыканцы сямідзесятых гадоў мінулага стагоддзя ён быў удзельнікам […]

Продолжить чтение

Жизнь во имя долга

В моей жизни однажды произошла встреча с интересным человеком майором милиции в отставке Барановским Аркадием Николаевичем (на снимке). Этот человек привлек мое внимание энциклопедическими знаниями, феноменальной памятью и преданностью идеям, которыми он жил и живет. Мы общались многие годы, и я решил записать его рассказ о службе в армии и милиции. Геннадий Красовский, д.Кутузовка Далее […]

Продолжить чтение

Палову жыцця ён аддаў ліцэю

Праляцелі, прашумелі гады, але і сёння добра памятаю сваю першую сустрэчу ў 1983 годзе з Іванам Іванавічам Халявінскім. У той час я працаваў намеснікам дырэктара Смілавіцкага прафесійна-тэхнічнага вучылішча №23. У маім кабінеце праводзіліся ранішнія нарады адміністрацыі. Аднойчы захожу і бачу сядзіць хлапчанё. Палічыў навучэнцам і запытаў: “Што здарылася?”. “Нічога, я новы аграном навучальнай гаспадаркі”. Надта […]

Продолжить чтение

Анатоль УЛЬЯНАЎ, дырэктар прадстаўніцтва БелдЗяржстраху па Чэрвеньскаму раёну

У кожнага пакалення ёсць свае адметныя прыкметы, якія праяўляюцца ў песнях, адзенні, захапленнях. Прадстаўнікі пасляваеннага пакалення спявалі патрыятычныя песні, былі непераборлівымі ў адзенні і ежы, не цураліся ніякай працы. Наступнае пакаленне, дзеці тых, хто аднаўляў гаспадарку, разбураную вайной, былі ўжо трошкі іншымі. Не, яны таксама любілі патрыятычныя песні і фільмы, былі працалюбівымі, але пільна сачылі […]

Продолжить чтение

Аўтарытэт для вучняў і аднавяскоўцаў

26 студзеня святкавала юбілейны дзень нараджэння прыгожая жанчына, добрая жонка, чулая маці і любая бабуля, цудоўны чалавек і бездакорны аўтарытэт для сваіх вучняў былы дырэктар (1998-2005) Лядзенскай сярэдняй школы Клаўдзія Адамаўна Міхіевіч. Яе жыццё, лёс – тыповыя для пасляваеннага пакалення. Дзяцінства абазначана толькі гадамі. На самой справе з самых першых свядомых дзён — дапамога старэйшым, […]

Продолжить чтение

Жыццё, аддадзенае школе

Святлана Аляксееўна Ананчыкава, дырэктар сярэдняй школы №1 г.п.Смілавічы, адзначае 60-гадовы юбілей. Нарадзілася ў вёсцы Сакольнікі Суражскага раёна Віцебскай вобласці. Бацькі пераехалі ў Смілавічы, калі дзяўчынцы было пяць гадоў. Тут пайшла ў першы клас сярэдняй школы №1. — У той час яна была новая, — прыгадвае Святлана Аляксееўна. – Пахла фарбай, будаўнічымі матэрыяламі. Пры ўспамінах пра […]

Продолжить чтение

Адміністратар, педагог, вынаходнік

Гэта дырэктар Смілавіцкага сельскагаспадарчага прафесійнага ліцэя Юрый Васільевіч Корсік. Нарадзіўся Юрый Васільевіч у вёсцы Забалаць Мінскага раёна ў 1972 годзе. Яго бацькоў-выкладчыкаў па размеркаванню пасля заканчэння інстытута накіравалі працаваць у сельскагаспадарчы прафесійны ліцэй у Смілавічы. Тут і праходзіла жыццё Юрыя. Скончыўшы школу, ён паступіў у Беларускі аграрна-тэхнічны ўніверсітэт на інжынера-механіка сельскагаспадарчай вытворчасці, пасля заканчэння якога […]

Продолжить чтение