Днямі ў Хутарскую школу прыйшоў ліст з курортнага горада Анапа Краснадарскага краю. У ім сваякі паведамілі сумную вестку: 8 студзеня 2011 года на 95-м годзе жыцця памёр Герой Савецкага Саюза Іван Іванавіч Ладуцька.
Нарадзіўся І.І.Ладуцька 28 кастрычніка 1916 года ў вёсцы Стары Пруд у сялянскай сям’і. Пасля заканчэння сямігодкі паступіў на педагагічныя курсы настаўнікаў пачатковых класаў у Чэрвені. Потым паспяхова скончыў педтэхнікум у Барысаве. Але не давялося юнаку працаваць на ніве народнай асветы, не давялося сеяць «разумнае, добрае, вечнае».
Далейшае сваё жыццё Іван Іванавіч звязаў з Чырвонай Арміяй. З 1936 па 1939 гады вучыўся ў Кіеўскім ваенна-пяхотным вучылішчы, затым — у Краснадарскім лётным вучылішчы. У час Вялікай Айчыннай вайны баявыя дарогі нашага земляка праляглі цераз рэкі Дон і Днепр, а потым — праз Беларусь, Польшчу, Германію. Удзельнічаў у баявых аперацыях на Паўднёва-Заходнім, Стэпавым, Бранскім, Цэнтральным, 1-м Беларускім франтах. У лютым 1945 года за асабісты гераізм і ўмела праведзеныя баі з нямецкімі захопнікамі І.І.Ладуцьку было прысвоена высокае званне Героя Савецкага Саюза.
Разам з іншымі часцямі і злучэннямі фронту яго батальён дайшоў да Берліна, салютаваў там у Дзень Перамогі. 24 чэрвеня 1945 года герой-гвардзеец Іван Ладуцька ў складзе зводнага батальёна 1-га Беларускага фронту ўдзельнічаў у Парадзе Перамогі ў Маскве.
Шмат гераічных подзвігаў здзейсніў у час вайны наш зямляк. Пра гэта ён напісаў у сваіх успамінах «Батальён за Одэрам», якія надрукаваны ў кнізе «Штурм Берліна». Пра гераічныя ўчынкі маёра Ладуцькі распавядаецца таксама ў кнізе «Под свинцовой метелью». Па расійскім тэлебачанні напярэдадні 65-годдзя Вялікай Перамогі дэманстраваўся дакументальны фільм пра нашага славутага земляка-героя.
У пасляваенны час І.І.Ладуцька закончыў Ваенную акадэмію імя Фрунзе, а затым — акадэмію Генеральнага штаба Узброеных Сіл СССР. Да 1972 года ён працягваў службу ў Савецкай Арміі. Служыў у Северадзвінску, Архангельску, Маскве, Новасібірску, Калузе, а таксама ў ГДР. Меў шмат урадавых узнагарод. Сярод іх — тры ордэны Чырвонага Сцяга, тры — Чырвонай Зоркі, ордэны Аляксандра Неўскага, Айчыннай вайны першай і другой ступеняў, ордэн Леніна і Залатая Зорка Героя Савецкага Саюза.
Нягледзячы на сталы ўзрост, ветэран вайны, па ўспамінах дачкі Людмілы, прымаў пасільны ўдзел у грамадскім жыцці горада, вёў значную работу па патрыятычнаму выхаванню моладзі. Вучні Хутарскай школы падтрымлівалі сувязь са славутым земляком, дасылалі віншаванні да Дня нараджэння і свята Перамогі, за што Іван Іванавіч быў вельмі ўдзячны юным краязнаўцам. У музеі нашай школы абсталяваны куток, дзе сабраны шматлікія матэрыялы пра земляка-героя. У Анапе яго іменем названа адна з вуліц. У скверы на Алеі Славы каля Вечнага агню ўстаноўлена зорка ў гонар І.І.Ладуцькі.
У некралогу, які змешчаны ў гарадской газеце «Черноморка», падпісаным Анапскім гарадскім Саветам ветэранаў вайны і працы ды іншымі арганізацыямі, гаворыцца:
«Иван Иванович Ладутько был человеком большой души, заслужил уважение многих горожан. Он всегда находил время на встречи с анапскими школьниками, активно участвовал в общественной работе Совета ветеранов.
Память о замечательном человеке навсегда останется в сердцах анапчан. Разделяем боль невосполнимой утраты, скорбим вместе с близкими».
… Вестку аб смерці славутага земляка з горыччу ўспрынялі сваякі, аднавяскоўцы, школьнікі і многія жыхары Чэрвеньшчыны. Няхай будзе пухам яму расійская зямля.
Спі, зямляча, спачывай —
Не забудзе цябе край.
Пётр САКАЎ, настаўнік Хутарскай СШ,
старшыня пярвічнай ветэранскай арганізацыі РСУП «Новая Ніва»
