Дзеці вайны: з майзароўскага жыцця
…На двары золка, босыя ногі мерзнуць. Пачуўшы гул, задзіраю галаву ўверх — гэта самалёты. Іх некалькі, лічыць я не ўмею. Вось яны ўжо над вёскай, ад іх гулу закладае вушы. Першае знаёмства з нямецкім самалётам у мяне адбылося летам, і я хуценька хаваюся пад куст парэчак. — Дудкі! Цяпер гэты фашыст мяне не ўбачыць. — […]
Продолжить чтение