Менавіта з такой фразы пачала размову па тэлефоне жыхарка вёскі Новыя Зелянькі, пенсіянерка Зінаіда Васільеўна Зыль. Вось што яна паведаміла:
«Яшчэ ў 2010 годзе, акурат 31 снежня, калі ўсе рыхтаваліся да сустрэчы Новага года, у нашым доме па вуліцы Першамайская, 23 адключылі ацяпленне. Відаць, была нейкая паломка ацяплення.
Праз некаторы час з гэтай надзвычайнай сітуацыяй неяк справіліся, ацяпленне было падключана, а вось водаправодныя трубы пашкодзілі падчас рамонтных работ. Ішоў час. Паступова вада знайшла выхад на паверхню і цяпер бесперапынна залівае тэрыторыю вакол нашага дома. А вось ў кватэрах з кранаў яна не бяжыць. Колькі разоў звярталіся да адпаведных служб раёна, тэлефанавалі на «гарачую лінію» райвыканкама, адказ быў такі: «Чакайце. Будзем нешта рабіць».
Вось ўжо і 2012 год на зыходзе, а пакуль сітуацыя ў нас не паляпшаецца. Некалькі тыдняў таму асабіста звярнулася да цяперашняга дырэктара нашай гаспадаркі. Ён быццам бы і не супраць дапамагчы нам. Але патлумачыў, што праблема ў адсутнасці адпаведнай тэхнікі, у прыватнасці экскаватара.
Вось і зноў нам даводзіцца хадзіць за замкнёнаму колу. Спадзяёмся, што пасля публікацыі ў газеце, адпаведныя службы ўсё ж звернуць на нас увагу.”
